konać

konać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, konaćam, konaća, konaćają {{/stl_8}}– skonać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'podniośle: umierać, kończyć życie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Konać w mękach. Chory skonał nad ranem. {{/stl_10}}